-
1 zwrócić słowo
верну́ть сло́во -
2 zwrócić
глаг.• вернуть• возвратить• возвращать• возвращаться• воздать• отдавать• отдать• отплачивать* * *zwróc|ić\zwrócićę, \zwrócićony сов. 1. вернуть; возвратить;\zwrócić pieniądze вернуть деньги; \zwrócić wolność вернуть свободу;
2. повернуть;\zwrócić twarz повернуть лицо;
3. обратить;\zwrócić wzrok обратить (устремить) взор; \zwrócić uwagę a) (na coś) обратить внимание;
б) (komuś) сделать замечание;● ktoś \zwrócićił кого-л. вырвало (стошнило);\zwrócić kroki направить шаги; \zwrócić słowo вернуть слово
* * *zwrócę, zwrócony сов.1) верну́ть; возврати́тьzwrócić pieniądze — верну́ть де́ньги
zwrócić wolność — верну́ть свобо́ду
2) поверну́тьzwrócić twarz — поверну́ть лицо́
3) обрати́тьzwrócić wzrok — обрати́ть (устреми́ть) взор
zwrócić uwagę — 1) ( na coś) обрати́ть внима́ние; 2) ( komuś) сде́лать замеча́ние
•- zwrócić kroki
- zwrócić słowo -
3 Wort
Wort n (Wort[e]s; Wörter und Worte) ( Vokabel) słowo; ( Ausdruck) wyraz; ( pl Worte) ( Äundßerung) słowo, słówko; in einer Diskussion usw głos;Wort für Wort słowo w słowo;im wahrsten Sinne des Wortes w całym tego słowa znaczeniu;Worte des Dankes wyrazy podziękowania;schöne Worte ( Phrasen) piękne słówka;das ist mein letztes Wort to moje ostatnie słowo;davon ist kein Wort wahr w tym nie ma ani słowa prawdy;mit anderen Worten innymi słowy;mit eigenen Worten swoimi słowami;schade um jedes Wort szkoda słów;spare dir deine Worte szkoda twoich słów, fam. po co ta mowa;mir fehlen die Worte brak mi słów;ein paar Worte wechseln zamieni(a)ć (ze sobą) parę słów;ohne ein Wort zu sagen nic nie mówiąc, nie powiedziawszy ani słowa;ein Wort ergab das andere … od słowa do słowa …;jemandem aufs Wort glauben wierzyć k-u na słowo;in Wort und Schrift w mowie i piśmie;jemandem das Wort erteilen udzielać <- lić> k-u głosu;ums Wort bitten, sich zu Wort melden prosić o głos;das Wort hat … głos ma …;das Wort ergreifen zab(ie)rać głos;jemandem das Wort entziehen odbierać < odebrać> k-u głos;jemandem ins Wort fallen przer(y)wać k-u w pół słowa;nicht zu Wort kommen nie móc dojść do słowa;jemanden nicht zu Wort kommen lassen nie da(wa)ć k-u dojść do słowa, nie dopuszczać <- puścić> k-o do słowa;sein Wort geben da(wa)ć słowo;sein Wort brechen <z>łamać słowo;(sein) Wort halten dotrzym(yw)ać słowa;nicht viele Worte machen nie marnować słów;kein Wort (darüber)! ani słowa (o tym)!;geflügelte Worte skrzydlate słowa -
4 Worte
Wort n (Wort[e]s; Wörter und Worte) ( Vokabel) słowo; ( Ausdruck) wyraz; ( pl Worte) ( Äundßerung) słowo, słówko; in einer Diskussion usw głos;Wort für Wort słowo w słowo;im wahrsten Sinne des Wortes w całym tego słowa znaczeniu;Worte des Dankes wyrazy podziękowania;schöne Worte ( Phrasen) piękne słówka;das ist mein letztes Wort to moje ostatnie słowo;davon ist kein Wort wahr w tym nie ma ani słowa prawdy;mit anderen Worten innymi słowy;mit eigenen Worten swoimi słowami;schade um jedes Wort szkoda słów;spare dir deine Worte szkoda twoich słów, fam. po co ta mowa;mir fehlen die Worte brak mi słów;ein paar Worte wechseln zamieni(a)ć (ze sobą) parę słów;ohne ein Wort zu sagen nic nie mówiąc, nie powiedziawszy ani słowa;ein Wort ergab das andere … od słowa do słowa …;jemandem aufs Wort glauben wierzyć k-u na słowo;in Wort und Schrift w mowie i piśmie;jemandem das Wort erteilen udzielać <- lić> k-u głosu;ums Wort bitten, sich zu Wort melden prosić o głos;das Wort hat … głos ma …;das Wort ergreifen zab(ie)rać głos;jemandem das Wort entziehen odbierać < odebrać> k-u głos;jemandem ins Wort fallen przer(y)wać k-u w pół słowa;nicht zu Wort kommen nie móc dojść do słowa;jemanden nicht zu Wort kommen lassen nie da(wa)ć k-u dojść do słowa, nie dopuszczać <- puścić> k-o do słowa;sein Wort geben da(wa)ć słowo;sein Wort brechen <z>łamać słowo;(sein) Wort halten dotrzym(yw)ać słowa;nicht viele Worte machen nie marnować słów;kein Wort (darüber)! ani słowa (o tym)!;geflügelte Worte skrzydlate słowa
См. также в других словарях:
słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… … Słownik języka polskiego
słowo — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I. Mc. słowowie; lm D. słów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znak dźwiękowy lub graficzny należący do systemu językowego, mający jakieś znaczenie lub modyfikujący znaczenie innych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwrócić — uwagę na kogoś, na coś a) «zauważyć, dostrzec kogoś, coś, zainteresować się kimś, czymś»: Jak jesteś z Polski, to dla nich oznacza, że wiesz mniej, twoja opinia się mniej liczy. Jak Anglik wypowiada banalną ocenę, to jest OK. Polak musi coś… … Słownik frazeologiczny
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
zwrócić — dk VIa, zwrócićcę, zwrócićcisz, zwróć, zwrócićcił, zwrócićcony zwracać ndk I, zwrócićam, zwrócićasz, zwrócićają, zwrócićaj, zwrócićał, zwrócićany 1. «skierować w jakąś stronę; ustawić coś jakąś stroną ku czemuś; skręcić, wykręcić w jakimś… … Słownik języka polskiego
zwracać – zwrócić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}słowo {{/stl 13}}{{stl 7}} zerwać zaręczyny z kimś, odwołać swoją zgodę na małżeństwo z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwróciła mu słowo, dowiedziawszy się o jego przeszłości. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwracać — Zwrócić uwagę na kogoś, na coś a) «zauważyć, dostrzec kogoś, coś, zainteresować się kimś, czymś»: Jak jesteś z Polski, to dla nich oznacza, że wiesz mniej, twoja opinia się mniej liczy. Jak Anglik wypowiada banalną ocenę, to jest OK. Polak musi… … Słownik frazeologiczny
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
złapać — 1. pot. Złapać dwóję «otrzymać (w szkole) ocenę niedostateczną z jakiegoś przedmiotu»: Nic mi się nie chce. Złapałem dwóję z matmy i za wypracowanie domowe z polskiego, którego nie napisałem. Z. Kowalewski, Okna. 2. pot. Złapać gumę «jadąc… … Słownik frazeologiczny
powiedzieć — dk, powiedziećwiem, powiedziećwiesz, powiedziećdzą, powiedziećwiedz, powiedziećdział, powiedziećdzieli, powiedziećdziany 1. «wyrazić coś słowami, w mowie; mówiąc oznajmić coś komuś» Powiedzieć coś głośno, cicho, szeptem, łagodnie, stanowczo,… … Słownik języka polskiego
złapać — dk IX, złapaćpię, złapaćpiesz, złap, złapaćał, złapaćany «pozbawić kogoś wolności, swobody, możliwości poruszania się, zatrzymać, przytrzymać kogoś, coś, schwytać, wziąć coś ręką lub przyrządem» Złapać piłkę. Złapać złodzieja. Złapać rybę na… … Słownik języka polskiego